Wednesday, August 12, 2020

Wave

 Life goes by slowly and lazily,

you go to bed at night tiredly.

You drift into the sleep at night,

without much fight.

Your mind recaps the day's happenings,

and is busy streaming you dreams.


Then suddenly you wake up as it hits you,

this unseen  giant wave of sorrow.

It kicks you up,  pounds you down

and in this turbulence makes you drown.

It throws you left and then to  right,

and crushes your soul with all its might.

It strangles your heart with a vice like grip,

there you can see happiness leaves you drip by drip

Your screams for help in this fight,

invisible  in the darkness of the night.

You've never been in such a tussle,

where life is sucked out of every muscle

you are alone in this fight,

 coz no one can see that somethings not right.


There is no weapon to fight this sorrow,

except your faith  in a better tomorrow.

This simple hope calms your nerves,

helps you find ground beneath your legs

Cling on to this pillar  stronger than ever,

coz this storm gonna feels like it lasts forever

In these times when you're helplessly alone,

have company with memories from the times gone


Don't fight this tide, coz it will suck you inside

Just hold your breath and let the wave subside.


Every tide has to ebb after its flow, 

Now, come out and feel the life's warm glow


Pick yourselves up and start the  new day,

but don't forget the learnings of yesterday


Everyone says,This too shall pass and tomorrow is bright.

But remember this lesson,  surviving today is not an easy fight.


Friday, May 1, 2015

The Remains

Nomad I was, in the seas unknown.
Lost I was, drifting alone

Like a lightening you came, sudden and intense
Like a light tower you guided, through the times so tense.

Took me through those murky waters,
to those calm beautiful and unknown shores.

On these shores away from the hustle and bustle,
Together we started building for us a castle

The memories we had so far
we used as bricks and mortar

With dreams we had for us,
we made plans so grandiose

We were building a castle so high
that it nearly touched the sky.

Things moved only after a lot of fumble and tumble
Coz shortage of time was always a hurdle.

We neared the end in spite of some breaks
But out of the blue, we could see some cracks

Feared we were of this situation,
reluctantly we went for a retrospection

In our quest for our completion
we forgot to lay a foundation.

But now it's past the point where we could handle
We were forced to leave the castle to crumble

Things took a toll and we drifted away
Each in search of our own way.

Now...

I look back at those times,
I could  only see the ruins

But still




Who said ruins can't be beautiful!!!!


Thursday, March 12, 2015

Dear X...

Cause of stories I've heard,
A lot I have feared!!

But now this ended, it didn't feel so strange
I feel neither pain nor desire for revenge

I've been swimming so long,
against a tide so strong,
that for every small wave which hits,
it was a death by thousand cuts!!

I've waited for so long for divine interventions,
But in the end it only fed my delusions!!

In the end fatigued I gave up,
and this only led to our breakup.

Now that I'm defeated and drowning,
in the wells of my heart I can see peace surfacing...


 

Tuesday, March 25, 2014

her EYES!!!

Never I've seen in so many lives,
Such a beautiful haunting mysterious eyes!!

Everytime I fear, of having a blink,
Coz' I may lose with your eyes this wonderful link!!!

Though in this journey it's time for final goodbyes,
But my sight wants to be lost forever in the depths of your eyes!!!!



P.S: Saw a beautiful girl on a train, loved her eyes and then wrote this poem. Somehow mustered up all the courage I could and gave this to her. If by chance you are the same girl then leave a comment... :) {Hope is a good thing and good things must not die!!}


Tuesday, July 9, 2013

చెలి(మి)??

నిన్న మొన్న లేవుగా ఇలా,
ఈరోజెందుకో అనిపిస్తున్నావు కొత్త వింతలా!!

నిన్న మొన్న కనిపించని కొత్త అందాలు,
క్షణకాలంలో ఉదయించాయి నీలొ ఇలా!!

నిన్న మొన్న వినిపించని ఏవో గుసగుసలు,
నీ మౌనంలో వినిపిస్తున్నాయి ఈరొజు ఇలా!!

నిన్న మొన్న లేని చిరు సిగ్గులు,
నీ చిలిపి నవ్వుల్లో విరబూసాయిలా!!

నిన్న మొన్న లేని తియ్యందనాలు,
నీ పదాల పదనిసలో ఒలికాయిలా!!
 
నిన్న మొన్న ఎరుగని  కొత్త అనుభూతులు,
సంద్రంలా నా మదిని ముంచెత్తాయిలా!!

నిన్న మొన్న లేని  కోపతాపాలు,
నీ పిలుపు లేకుంటే నాలో రేగాయిలా!!

నిన్న మొన్న లేని అలజడులు,
నీ పలుకుల్తో మదిని తాకాయిలా!!

నిన్న మొన్న లేని సంకోచాలు,
నీతో పలికే పెదాలను బంధించాయిలా!!

నిన్న మొన్న ఎరుగని సంతోషాల్లో ,
నీ ఊసులాటల్తో తడిసానిలా!!


నిన్న మొన్న లేనుగా నేనిలా, 
పోల్చుకోలేనంతగా మారిపోయానెలా!!
తెలియటం లేదే నాకసలు తెలియటం లేదే,
ఇది నీలో వచ్చిన మార్పా, లేక నన్ను కమ్మేసిన మాయా!!
నువ్వైనా తీర్చగలవా ఈ సందేహం, లేక..

..నిన్నూ కమ్మేసిందా ఈ కమ్మని మైకం!!

చెలిమో చెలివో తెలియటం లేదే!!
నీకు ఇలానే ఉందా??
నిన్నటి నా నేస్తమా,
నేటి నా ప్రియతమా......... 



Thursday, December 27, 2012

గీతాంజలి


నమ్మలేకపోతున్నా ఈ నిజం,
నిన్ను కూడా కాటేసిందా  ఈ క్రూర కాలం!!
కరిగిపోయినా నా గీతాంజలి అందం, 
కనుమరుగవ్వదు నా గుండెల్లో తన రూపం!!! 


Saturday, December 22, 2012

నేను

అందరిలో ఒక్కడు, ఆ ఒక్కడిని నేను
ఒక్కడిలో ఏమున్నది? ఒక్కడిలో ఎంతున్నది??
కుతూహలంతో ప్రయోగం చేశా నేనొక్కడినై .

నా ప్రతి సుఖంలో భాగస్వామి నేనే,
నా ప్రతి దుఃఖంలో ఓదార్పు నేనే,
నా ప్రతి ఆవేశంలో ఆలొచన నేనే,
నా ప్రతి ఆలోచనకు బీజం నేనే,
నా ప్రతి సంఘర్షణలో వైరిని నేనే,
నా ప్రతి యుద్ధంలో సైన్యం నేనే.

నాలో కళకు ప్రేరణ నేనే, ప్రేక్షకుడిని నేనే.
నా సంశయంలో విద్యార్థిని నేనే, గురువు నేనే 
నాలో భక్తికి ఆరాధ్యం నేనే, ఆరాధకుడిని నేనే

ఇలా ఒక్కడిలో శక్తి ఉన్నది, ఒక్కడిలో లోతున్నదని తెలిసే క్రమంలో 

ఎవరు తట్టని నా గుండె తలుపులు మూతపడ్డాయి,
ఎవరు స్పృశించని నా మనసు పొరలు బండబారాయి,
ఎవరు వాడని నా భావ వారధులు కూలిపోయాయి.

నాలోనే సమాజం ఉందని తెలిసే సరికి సమాజంలో నేను లేను,
ఒక్కడినే అందరయ్యే క్రమంలో, అందరిలో ఒక్కడవ్వడం మరిచా నేను.